مقاله نماینده کارآموزان در تحلیف سی و یکم

14 دی 1393 ساعت 8:08

خوش آن بیداد، کز فریاد من، جانان برون آید      نفیر دادخواهان سرکشد، سلطان برون آید
به عزم بزم خاصش گیرم آن دم، دامن رعنا        که داد دادخواهان داده از ، ایوان برون آید
به نام ایزد منان
با عرض سلام و خیر مقدم، خدمت کلیه ی حضار، خاصه ریاست، اعضای هیئت مدیره و همکاران محترم کانون وکلای دادگستری استان اصفهان، و همچنین قضات، و ذی سمتان معزز دستگاه قضا و تقنین. تقارن آغازین روز از حرفه ی شریف وکالت، برای کارآموزان حاضر، با سالروز آغاز امامت امام زمان (عج) منجی ستمدیدگان، و مقصد آمال عدالت جویان جهان را، گرامی میداریم.
قبل از میلاد مسیح (ع) جام سوگند را جهت کشف حقیقت می نوشیدند و امروز، ما برای اقامه ی حقیقت، سوگند را اداء می نماییم. سوگندی که ما را در کشوتی وارد می کند که وثیقه شرافت- ارزشمندترین عنصر وجودی آدمی-و حوزه ی سخت و سنگین امتحان و آزمایش است. این سوگند، ردایی بر تن ما می پوشاند که روزگاری، بر تن بزرگانی چون، سید هاشم وکیل، سید محمد رضا جلالی نائینی و دکتر رضا نوربها  بوده است، و امید است که بتوانیم، قدم بر جای قدم ایشان نهیم، و از پیروان راستین راه ایشان باشیم.
تحلیف حاضر، اولین دوره ای است، که جامعه ی حقوقی کشور، در فقدان پدر معنوی علم حقوق، دارنده ی نشان درجه یک علمی کشور، و به تعبیر زیبای ریاست محترم کانون، سردار والامقام سپاه عدالت، به سر میبرد. شخصی که بیشتر مجامع درصدد تبیین آثار علمی و پژوهشی ایشان بوده و هستند و ذکر رهنمودهای این استاد بزرگ، در خصوص حرفه ی وکالت، که بیشتر در لابه لای کلاس درس، در طول دهها سال تدریس، و یا در سخنرانی ها اظهار گردیده، شایسته بازگویی است و بنده با افتخار آخرین دانشجوی ایشان، سعی در رعایت امانت در نقل قول می نمایم.
استاد برای کانون شان و مقامی بالاتر از رسیدگی به امور وکلا قائل بودند و وظیفه ی این نهاد را اجرای عدالت برشمرده و میفرمودند کسانی که با استقلال کانون مبارزه می کنند برای حقوق مردم ارزشی قائل نیستند. ایشان به وکلا متذکر می شدند که بدون مطالعه ی قبلی پرونده و ملاحظه ی کلیه اسناد و مدارک قبول وکالت نکنند و وکلا را به شدت از تبلیغ برحذر می داشتند. حفظ اسرار، رعایت امانت و انصاف در ارتباط با موکل، از جمله مواردی بود که بسیار مورد سفارش استاد قرار می گرفت، مخصوصا انصاف در تعیین حق الوکاله.
حسب اظهار استاد در زبان فرانسه به جای حقوق (salary) دستمزد وکیل را (honorer) می گویند، یعنی چیزی که افتخارآمیز است. بین وکیل و موکل، رابطه ای اخلاقی وجود دارد، و موکل می بایست، در مقابل زحماتی که وکیل می کشد، به او پاداش دهد. استاد بزرگوار، در خصوص پرونده های معاضدتی اعتقاد داشتند که فعالیت وکلا در این حوزه، زکات علم و شغل آن هاست. جملات زیبای ایشان، در خصوص تحلیف، برای رعایت امانت عینا ذکر می گردد:
«همانطور که زائران، برای رسیدن به معبود، محرم می شوند و خودشان را از همه چیز خالی می کنند، تا به دیدار دوست، نائل شوند شما هم، برای دسترسی به عدالت، از همه ی هوی و هوس ها باید خود را خالی کنید و این لباس شما، نشانه ی خالی بودن از هواهاست. سوگندی که می خورید، برای رسیدن به عدالت مقتضیاتی دارد که یان مقتضیات نه در کتاب قانون نوشته شده و نه من قادرم تمام آن ها را بازگو کنم».
روحشان شاد
تعلم، کارآموزی، و دانشجو بودن از افتخاراتی است،که جایگاه اجتماعی و علمی اشخاص را،در آینده رقم میزند و بسیار خرسندم که مدتی مدید را در کسوت کاراموزی وکالت، سپری کرده ام و امید است الی الحد، کارآموز و پرسشگر، باقی بمانم. در همین راستا مواردی به ذهن خطور می کند که از این فرصت استفاده کرده و بیان میدارم.
ضرورت حضور در جلسات دادگاه ها که بعضا، بدون حضور وکیل، تشکیل می گردد با توجه به مقاومت برخی از قضات در اطلاع رسانی از محتویات پرونده، قبل از صدور رای جهت جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی، تکلیفی است، که به مرور به مطالعه پرونده های مختومه، منجر شده است. از طرفی، جلسات دادگاه ها غالبا با تبادل لوایح آنی طرفین دعوا صورت میپذیرد و آنچه در نظامات در خصوص آشنایی با استدلال طرفین دعوا آمده است با مطالعه پرونده های مهم، که با دخالت وکیل، به سرانجام رسیده است، نیاز کارآموزان را به مراتب بهتر برطرف می کند. وکلای محترم با تهیه و ارائه ی تصاویز پرونده های پیچیده شان، به صورت الکترونیکی و ایجاد ساز و کاری، جهت دسترسی کارآموزان می توانند در این خصوص نقش موثری ایفاء نمایند.
از اقتضائات جامعه ی کنونی، تخصصی شدن همه مشاغل و به تبع، حوزه ی های وکالت مانند حوزه های حقوقی، کیفری، تجارت بین الملل و ثبت است. ضرورتی، که به مرورزمان، وکلا را ، در هر یک از حوزه ها خبره کرده و تکلیف، به انتخاب وکیل سرپرست واحد، که قاعدتا در یک یا چند حوزه فعالیت می نماید، برای کارآموزان، به معنی از دست دادن فرصت بهره گیری از تجارب سایر وکلا، در حوزه های دیگر است. لذا انتخاب دوره ای وکیل سرپرست، یا انتخاب چند وکیل سرپرست، با توجه به تخصص ایشان، می تواند در این خصوص راهگشا باشد. این امر، با توجه به مشغله ی کاری وکلای سرپرست، راهکار مناسبی برای تقسیم وظایف است.
علاوه بر جلسات سخنرانی، تشکیل کارگروه های تخصصی، برای رفع نیازهای علمی و عملی کارآموزان بسیار مفید می نماید. بهره گیری از کارآموزان نخبه، در حل مسائل حقوقی، که بعضا در برخی پرونده ها بروز می کند، از طریق ایجاد ساز و کاری، جهت آشنایی و تعامل وکلا و کارآموزان، مثمر ثمر می باشد.
کلمه کار و کارآموز، عرفا و با توجه به مواد قانونی، ظهور در فعالیت مادی دارد، در جایی که وکالت آمیخته ای از فعالیت عام المنفعه و مادی است و وکالت معاضدتی و تسخیری نیز، به همین علت بر دوش وکلا محول شده است و الا از مصادیق کار اجباری بود، زیرا قوای حاکمیتی، خدمتی به وکلا، ارائه نمی نمایند. تا معوض آن، وکلا مجبور به قبول وکالت باشند. لذا جایگزین نمودن کلمه ی کارآموز با کلماتی که بار علمی داشته باشد، نظیر دانشپذیر و علم آموز که به مرور زمان متعارف می گردد پیشنهاد می گردد.
در خصوص وکلا نیز پیشنهاد می شود، همانگونه که قوه ی قضاییه اقدام به تشکیل جلسات و طرح مسائل حقوقی میکند و به صورت نظریه اکثریت و اقلیت قضات و همچنین نظریات مشورتی ارائه و منتشر می شود، کانون وکلای دادگستری که متشکل از خیل عظیمی از نخبگان و فرهیختگان حقوقی است، می تواند به این مهم مبادرت ورزد و این نظرات در لوایح قضایی و حتی کتب و مقالات علمی مورد استفاده و تجلیل قرار گیرد. جمع آوری و نشر آراء دادگاهها و کشف آراء متعارض، که بعضا شفاها توسط همکاران طرح می گردد می تواند متصدیان امر قضاء را به وجود اختلاف نظرها و ایجاد رویه واحد سوق دهد.
ایجاد مقدمات تنظیم رسمی وکالتنامه فی مابین وکیل و موکل که امکان آن در ماده ۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی پیش بینی شده است، می تواند بسیاری از اختلافات و مرافعات که مراجع انتظامی وکلا درگیر آن هستند را کاهش دهد. این در حالی است که هم اکنون دادگاه ها صرفا فرمت قرارداد عادی چاپ شده توسط کانون وکلا را به رسمیت می شناسند.
بسیار خرسندم که شاکله علمی حقوقی کشور عزیزمان از میان مشاغل حقوقی به وسیله ی وکلا تشکیل و ارتقاء یافته است. لذا با عنایت به حضور اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه های معتبر تشکیل مجله حقوقی و ارتقاء آن به درجه علمی پژوهشی موجبب اعتبار بیش از پیش کانون خواهد شد.
در انتها بنده نه نمایندگی از کلیه کارآموزان حاضر در این جلسه از زحمات بی شائبه ریاست، اعضای هیئت مدیره کمسیون ها و کارکنان خدوم که الگویی شایسته برای سایر نهادها می باشند و تمامی تلاش خود را در راستای اعتلای کانون وکلای دادگستری معطوف داشته اند کمال تشکر را می نمایم. گوشه ای از تلاش های ریاست، و اعضای محترم کمیسیون کارآموزی را میتوان در میزان تشکیل و سطح علمی جلسات سخنرانی مشاهده نمود. در حالی که تقریبا هر هفته شاهد برگزاری جلسه در این کانون هستیم، کارآموزان برخی از کانونهای به نام ، از سال گذشته تاکنون صرفا یک جلسه سخنرانی را تجربه کرده اند.
من از مفصل این باب، مجملی گفتم تو خود، ز مجمل من رو، مفصلی برخوان
لذا از اعضای کمیسیون کارآموزی، خاصه ریاست محترم –جناب آقای صرام- سپاسی ویژه می نماییم. بنده دوره کارآموزی خود را، تحت ریاست جناب آقای اسلامی، جناب آقای انوری زاده و جناب آقای رستم شیرازی طی نموده ام. پس از تحول مدیریتی در اکثر نهادها و ارگانهای کشور، شاهد اتخاذ تصمیمات مغایر با تصمیمات و دستورات مدیران پیشین، تغییر ساختارها و بعضا تخریب مدیران سابق، جهت قدرتنمایی و اظهار اقتدار هستیم. خوشبختانه در کانون وکلای دادگستری استان اصفهان نه تنها شاهد اینگونه امور نبوده، بلکه تصمیمات صحیح مدیران و روسای سابق مورد تایید قرار گرفته و همواره شاهد یک رشد و تعالی محسوس می باشیم، که این امر ریشه در تمدن و فرهنگ این شهر بزرگ دارد. برخورد روسای کانون-علی الخصوص جناب آقای رستم شیرازی و همچنین نائب رئیس محترم کانون-جناب آقای ادیب- با مسئله نخبگان کشوری، که بعضا در سایر کانون ها با بی مهری و تفاسیر غیر منطقی از قانون همراه بوده شایسته تقدیر است.
از تمام وکلای سرپرست که صبورانه سوالات کارآموزان را پاسخ گفته و بدون چشم داشت، امورشان را رسیدگی می نمودند، از پدران و مادرانی که سالیان سال، چشم انتظار مشاهده چنین روزی بوده اند و از همسرانی که مشکلات متعدد این دوره را مشفقانه تحمل نموده اند کمال قدردانی را می نماییم.
کلام معلول خویش را، با ابیاتی زیبا از لسان الغیب، فخر المتکلمین خواجه حافظ شیرازی کامل کرده و خاتمه می دهم:
نه هر که چهره برافروخت، دلبری داند     نه هر که آینه سازد، سکندی داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست  کلاه داری و آیین سروری داند
به قد و چهره هر آنکس که شاه خوبان شد  جهان بگیرد اگر دادگستری داند
ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه           که لطف طبع و سخن گفتن دری داند.
با تشکر
محمد سجاد توسلی

کد مطلب: 840

آدرس مطلب: https://isfahanbar.org/vdcfixdcaw6dj.giw.html