امتیاز مثبت

تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۴۲

کد مطلب: 4420

با توجه به ماده ۴۱ آیین نامه اجرایی ماده ۲۱۹ قانون مالیات های مستقیم، در مواردی که اشخاص حقوقی و صاحبان مشاغل برای حسابرسی مالیاتی انتخاب شده اند، فرآیند انجام حسابرسی مالیاتی و تعیین درآمد یا ماخذ مشمول مالیات آنها در هر یک از موارد ممکن، به شرح زیر خواهد بود:
۱- مؤدی نسبت به تسلیم دفاتر و اسناد و مدارک اقدام نماید:
۱-۱) دفاتر و اسناد و مدارک ارائه شده امکان حسابرسی مالیاتی را داشته باشد: در این صورت درآمد یا مأخذ مشمول مالیات براساس قوانین، مقررات و احکام مالیاتی مربوط از طریق حسابرسی به دفاتر و اسناد و مدارک ارائه شده حسب مورد تشخیص و تعیین خواهد شد.
۲-۱) در مورادی که معاملات ابرازی (خرید یا فروش کالا و خدمات) صورت گرفته با اشخاصی است که صحت اجزای معامله با این اشخاص به دلیلی وضعیت طرف معامله ( شرکت‌های کاغذی، مجهول المکان و امثالهم) قابل اثبات  تعیین دقیق نباشد:
۱-۲-۱) در موارد هزینه و خرید،چنانچه کالا یا خدمت توسط خریدار دریافت شده لکن صورتحساب ارائه شده مربوط به اشخاص یاد شده است، بهای هزینه یا خرید به ارزش منصفانه کالا یا خدمت در زمان انجام معامله در حسابرسی مالیاتی با رعایت مقررات مبنای قبول هزینه یا خرید می‌باشد و مابه التفاوت به عنوان هزینه غیرقابل قبول تلقی می‌گردد.
۲-۲-۱) در موارد فروش،می بایست بهای فروش به ارزش منصفانه کالا یا خدمت در زمان انجام معامله در حسابرسی مالیاتی با رعایت مقررات، مبنای فروش قرار گرفته و مابه التفاوت ( ارزش منصفانه و بهای ابرازی) عینا به میزان فروش و درآمدها اضافه گردد.
۳-۱) چنانچه در حسابرسی مالیاتی احراز  شود، مبلغ درآمد یا فروش ابراز شده طبق اسناد و مدارک ارائه شده در معامله فی مابین شرکت‌های گروه یا وابسته از ارزش منصفانه معامله مذکور:
۱-۳-۱) کمتر بوده و این امر منجر به انتقال سود شده است، در این صورت مابه التفاوت آن، به درآمد یا فروش ابرازی فروشنده اضافه می‌شود.
۲-۳-۱) بیشتر بوده و این امر منجر به انتقال سود شده است، در این صورت مابه التفاوت آن، از هزینه‌ها و بهای تمام شده خریدار کسر می‌شود.